​Geachte professoren,
 
Is de master gender en diversiteit nuttig?  'De Standaard' wijdde hieraan een artikel in de weekend editie. 
In 2015 schreef ik me in voor deze nieuwe studierichting. Ik verlangde een periode van reflectie en intellectuele uitdaging voor mezelf.  Als studente interesseerde ik me al voor het toen opkomende feminisme.  Later bracht het werken als gynaecoloog me dicht bij persoonlijke problemen van vrouwen, hun intieme vragen en twijfels, maar ook hun levensloop, hun carrière, hun functioneren in de maatschappij.  Het studeren van de master heeft me enorme persoonlijke voldoening gegeven: veel nieuwe kennis, inzicht, werkvreugde, leesplezier, interactie met docenten en jonge medestudenten,..  Tegelijk met het begrijpen van de structuren en mechanismes die discriminatie vormgeven, werd ik me meer bewust van mijn privileges en van mijn manier van kijken naar de wereld.  Mijn blikveld werd veel breder door het studeren van filosofie, geschiedenis en sociologie, vakken die mijlenver stonden van mijn vorige 'wetenschappelijke' opleiding. 
Elke dag lees ik, ervaar ik, en spreek ik met anderen over onderwerpen die in de master bestudeerd en uitgediept werden.  De master gender en diversiteit is actueler en noodzakelijker dan ooit en raakt alle facetten van het leven.  De opleiding dwingt je kritisch te zijn voor je eigen positie, discours te ontleden, en te luisteren naar mensen die als 'de anderen' vaak niet aan het woord komen.  Ik kan me dan ook niet voorstellen dat deze master overbodig is.

Met de proclamatie in het vooruitzicht: dank aan de professoren die verantwoordelijk zijn voor deze opleiding,
Kristel Muyldermans 

Voor het artikel in De Standaard: zie bijlage